Θέμα Β
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σεπτέμβριος 2016 (Κλιμάκιο 'Α)
Θέμα Α
1. Παράθεση πραγματικών περιστατικών υπόθεσης Δίστομου.
α) Επιχειρήματα υπέρ ένστασης ετεροδικίας
β) Επιχειρήματα κατά ένστασης ετεροδικίας
γ) Μπορεί να γίνει προσφυγή σε διεθνείς διαδικασίες και με ποιες προϋποθέσεις;
2. Διαστάσεις αυτονομίας ενωσιακού δικαίου έναντι εθνικού και νομολογιακά παραδείγματα, ένα για κάθε διάσταση.
Σεπτέμβριος 2016 (Κλιμάκιο 'Β)
Θέμα Α
1. Κρατική εταιρεία Άλφα, η οποία έχει έδρα το ΙΙεκίνο και λειτουργεί υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Εμπορίου της Κίνας, συνάπτει σύμβαση με το Ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Αμυνας για την πώληση ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Το Υπουργείο Αμυνας αρνείται την πληρωμή, προβάλλον οτι ο εξοπλισμός είναι ελαττωματικός και ότι δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες που προβλέπει η διμερής Σύμβαση μεταξύ Κίνας και Ελλάδας περί εμπορίου. Προσφεύγει δε στο αρμόδιο Ελληνικό δικαστήριο κατά της κινεζικής εταιρείας Αλφα αξιώνοντας αποζημίωση για την αθέτηση της σύμβασης πώλησης.
Ερωτάται:
α) Χωρεί ζήτημα ετεροδικίας, πώς τίθεται αυτό και ποιά επιχειρήματα μπορούν να προβληθούν τόσο υπέρ όσο και κατά τυχόν προβολής της ενστάσως αυτής;
β) Η Ελλάδα μπορεί να στραφεί σε διεθνές επίεπδο κατά της Κίνας και με ποιες διαδικασίες;
2. Από πού πηγάζει η αυτόνομη ερμηνεία του ενωσιακού δικαίου και πώς εκδηλώνεται (να αναφέρετε δύο παραδείγματα).
Θέμα Β
1. Η Ελλάδα και η Αλβανία συνάπτουν διμερή συμφωνία οριοθετησης της μεταξύ τους υφαλοκρηπίδας. Η Ελλάδα κυρώνει τη συμφωνία και παραχωρεί σε αλλοδαπή επιχείρηση άδεια εκμετάλλευσης θαλασσίου οικοπέδου, εντός της οριοθετημένης (ελληνικής) περιοχής. Από πλευράς της, η Αλβανία, επικαλούμενη απόφαση του Αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, θεωρεί τη συμφωνία ως άκυρη και στέλνει στόλο προκειμένου να εμποδίσει τις εργασίες εξόρυξης.
Ο Υπουργός Εξωτερικών σας ζητά τη γνώμη σας στο εξής:
Η Ελλάδα κατέθεσε στις 14.1.2015 δήλωση αποδοχής της υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, με την οποία αναγνωρίζει ως υποχρεωτική καθεαυτή (ipso facto) και χωρίς ειδική συμφωνία, σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο κράτος αποδέχεται την ίδια υποχρέωση, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, την δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης αναφορικά με όλες τις νομικές διαφορές που αναφέρονται στο άρθρο 36, παράγραφος 2, του Καταστατικού του Δικαστηρίου, με την εξαίρεση: (ι) κάθε διαφοράς που σχετίζεται με στρατιωτικές δράσεις και μέτρα που λαμβάνονται από την Ελληνική Δημοκρατία, για την προστασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της, για λόγους εθνικής άμυνας, καθώς για την προστασία της εθνικής ασφάλειας, (ιι) κάθε διαφοράς που αφορά τα σύνορα του κράτους ή την κυριαρχία επί του εδάφους της Ελληνικής Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης κάθε διαφοράς ως προς το εύρος και τα όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης και του εναέριου χώρου της, (ιιι) κάθε διαφοράς αναφορικά με την οποία το κάθε αντίδικο μέρος ης διαφοράς έχει αποδεχτεί την υποχρεωτική δικαιοδοσία του δικαστηρίου και μόνο σε σχέση με τη διαφορά αυτή ή με σκοπό αυτή, ή όπου η αποδοχή της υποχρεωτικής δικαιοδοσίας εκ μέρους κάθε άλλου μέρους για την διαφορά έχει κατατεθεί ή επικυρωθεί σε λιγότερο από 12 μήνες πριν από τη συμπλήρωση της αίτησης που έφερε την διαφορά ενώπιον του δικαστηρίου. Η κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας μπορεί ωστόσο να υποβάλλει ενώπιον του Δικαστηρίου κάθε διαφορά, που έχει δια του παρόντος εξαιρεθεί, μέσω της διαπραγμάτευσης ενός ειδικού συμφωνητικού (compromis).
Μπορεί η Ελλάδα να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της Αλβανίας και κάτω από ποιές προϋποθέσεις;
2. Με παράδειγμα την απόφαση στην υπόθεση Kadi να θεμελιώσετε τη σχέση της ενωσιακής έννομης τάξης με την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Φεβρουάριος 2017
Θέμα Α
1. Έλληνας υπήκοος συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη για κακούργημα ενώπιον δικαστηρίου της Αυστραλίας, χωρίς να έχουν ειδοποιηθεί οι ελληνικές προξενικές αρχές, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Βιέννης του 1963 περί προξενικών σχέσεων (στην οποία η Ελλάδα και η Αυστραλία είναι συμβαλλόμενα μέρη).
Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών σας ρωτά:
Α) Στοιχειοθετείται παραβίαση της Σύμβασης περί προξενικών σχέσεων; Ποιες είναι οι συνέπειες τυχόν παράβασης της σύμβασης και ποιες μορφές επανόρθωσης θα μπορούσε να αξιώσει η Ελλάδα;
Β) Σε ποιες νομικές διαδικασίες μπορεί να προσφύγει η Ελλάδα;
2. Δώστε δύο παραδείγματα της έκφρασης της αρχής της αυτονομίας της ενωσιακής έννομης τάξης απέναντι στο διεθνές δίκαιο.
Θέμα Β
1. Βάσει διμερούς συμφωνίας εγκατάστασης και εμπορίου μεταξύ Ελλάδας και Νιγηρίας, ελληνική επιχείρηση εγκαθίσταται στη Νιγηρία και αναπτύσσει εμπορικές δραστηριότητες στο κράτος αυτό. Κατόπιν αλλαγής καθεστώτος στη Νιγηρία, η νέα κυβέρνηση προχωρεί στην καταγγελία της σύμβασης, με άμεση ισχύ, και ανακοινώνει ότι η ελληνική επιχείρηση πρέπει να αποχωρήσει άμεσα από τη χώρα.
Αξιολογήστε τα πραγματικά και νομικά περιστατικά απαντώντας στα εξής ερωτήματα:
Α) Ποιες είναι οι συνέπειες της καταγγελίας, σύμφωνα με το δίκαιο των συνθηκών;
Β) Ποια ένδικα μέσα διαθέτει η Ελλάδα και η ελληνική επιχείρηση για την προβολή τυχόν αξιώσεων;
2. Αναλύστε το περιεχόμενο της αρχής της δικονομικής αυτονομίας των κρατών και προσδιορίστε τα όρια της.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιούνιος 2017 (Σειρά Α')
Θέμα Α
1. Παρατίθεται απόσπασμα από την υπ'αριθμόν 9360/2000 Απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών:
"...με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου ΙΙΙ της σύμβασης μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σε σχέση προς τους φόρους εισοδήματος, η οποία κυρώθηκε με το ΝΔ 2548/1953 (ΦΕΚ Α' 231/27.8.1953), ορίζεται ότι... εξάλλου, με το αρ. 7 παρ. 3 της σύμβασης-μοντέλου του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), σχετικά με την αποφυγή διπλής φορολογίας στο εισόδημα και το κεφάλαιο, που υπεγράφη στο Παρίσι από τις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα και οι ΗΠΑ, στις 14.12.1960, ετέθη σε ισχύ στις 30.9.1961 και δύναται να χρησιμοποιηθεί κατά την ερμηνεία και συμπλήρωση των παρ. 1 και 2 του άρθρου ΙΙΙ της προαναφερθείσας ελληνοαμερικανικής σύμβασης, βάσει των διατάξεων των άρθρων 30 και 31 της από 23.5.1969 Σύμβασης της Βιέννης περί του Δικαίου των Συνθηκών (ΝΔ 402/23.5.1974, ΦΕΚ Α' 141), ορίζεται ότι... Κατ'ακολουθία, οι προαναφερόμενες διατάξεις της σύμβασης μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, όπως αυτές ερμηνεύονται και συμπληρώνονται από το ως άνω άρθρο 7 παρ. 3 της σύμβασης - μοντέλου του ΟΟΣΑ, δεν καταργήθηκαν, ως ειδικές, με τις νεότερε; διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 100 του Ν. 2238/1994, οι οποίες έχουν γενικό χαρακτήρα".
Εξηγείστε τους μηχανισμούς του Διεθνούς Δικαίου στους οποίους καταφεύγει το δικαστήριο στο παραπάνω απόσπασμα και αιτιολογείστε την εφαρμογή τους από ένα εσωτερικό δικαιοδοτικό όργανο.
2. Αρχές του διεθνούς δικαίου που εφαρμόζονται και αρχές που δεν εφαρμόζονται στο πλαίσιο της ενωσιακής έννομης τάξης: αναφέρατε ένα παράδειγμα με βάση την ενωσιακή νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ.
Θέμα Β
1. Μετά την έκδοση της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στην Υπόθεση Εφαρμογής της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 μεταξύ Ελλάδας και πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (2011), η Ελληνική κυβέρνηση σκέπτεται να προχωρήσει στην καταγγελία της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Ο Υπουργός Εξωτερικών ζητά τη γνώμη σας, συμβουλέψτε τον.
2. Ποιο είναι το περιεχόμενο της αρχής της θεσμικής και δικονομικής αυτονομίας των κρατών μελών κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ;
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιούνιος 2017 (Σειρά Β')
Θέμα А
1. Στην υπόθεση Τ-192/16, ΝF κατά Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το Γενικό Δικαστήριο ασχολήθηκε με προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση συμφωνίας, η οποία φέρεται ότι συνάφθηκε μεταξύ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Δημοκρατίας της Τουρκίας στις 18 Μαρτίου 2016 και τιτλοφορείται "Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, 18 Μαρτίου 2016" και εξέδωσε στις 28 Φεβρουαρίου 2017 Διάταξη στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: " 71. Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι η δήλωση ΕΕ-Τουρκίας όπως δημοσιοποιήθηκε μέσω του δελτίου Τύπου 144/16 ανεξαρτήτως του αν αποτελεί όπως υποστηρίζουν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Συμβούλιο και η Επιτροπή, δήλωση πολιτικής φύσεως ή αντιθέτως, όπως υποστηρίζει ο προσφεύγων πράξη δυνάμενη να παραγάγει δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα, δεν μπορεί να θεωρηθεί πράξη εκδοθείσα από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ή από άλλο θεσμικό ή άλλο όργανο ή οργανισμό της Ένωσης ούτε να θεωρηθεί ότι αποκαλύπτει την ύπαρξη ανάλογης πράξεως που να αντιστοιχεί στην προσβαλλόμενη πράξη.
72. Όσον αφορά τη μνεία, στη δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, ότι "η ΕΕ και η [Δημοκρατία της Τουρκίας]συμφώνησαν πρόσθετα σημεία δράσης" το Γενικό Δικαστήριο κρίνει επαλλήλως, ότι ακόμα και αν θεωρηθεί ότι κατά τη σύνοδο της 18ης Μαρτίου 2010 συνήφθη ατύπως διεθνής συμφωνία, κάτι που εν προκειμένω, αρνούνται το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Συμβούλιο και η Επιτροπή η συμφωνία αυτή συνήφθη από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ένωσης και από τον Τούρκο πρωθυπουργό
73. Στο πλαίσιο, όμως προσφυγής του ασκείται δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να αποφαίνεται επί της νομιμότητας διεθνούς συμφωνίας που έχει συναφθεί από τα κράτη μέλη (απόφαση της 5ης Μαίου 2013, Ισπανία κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου. C-146/13, EU:C:2015.298, σκέψη 101). "
Ποια είναι επομένως η νομική φύση αυτής της "συμφωνίας" κατά το διεθνές δίκαιο; Μπορείτε να ετοιμάσετε ένα ενημερωτικό σημείωμα για τον αρμόδιο υπουργό, εξηγώντας τις διαδικασίες σύναψης των διεθνών συνθηκών και την σχέση τους με την ελληνική έννομη τάξη
2. Αναφέρατε δύο παραδείγματα αυτόνομης ερμηνείας των εννοιών του ενωσιακού δικαίου,
Θέμα В
1. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν προσφάτως την πρόθεσή τους να αποσυρθούν από την Συμφωνία των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή (την οποία υπέγραψαν τον Νοέμβριο 2017: είναι αυτό δυνατό; Μπορείτε να συμβουλεύσετε τον Πρόεδρο ως προς τις απαιτούμενες διαδικασίες, λαμβάνοντας υπόψη τη νομική φύση της Συμφωνίας;
2. Ποια είναι η ισχύς των ενωσιακών Κανονισμών που εφαρμόζουν στην ΕΕ Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας; Αναπτύξτε το σχετικό σκεπτικό του Δικαστηρίου της ΕΕ στην απόφαση Kadi.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιανουάριος 2018
Θέμα Α
1.Καταγγελία των Διεθνών Συνθηκών.
2.Αυτόνομη ερμηνεία των εννοιών του ενωσιακού δικαίου με δύο παραδείγματα νομολογίας.
Θέμα Β
1.Οι πρακτικές ερμηνείας των Διεθνών Συνθηκών
2.Να αναφέρετε δύο εμπόδια της προσχώρησης της Ε.Ε. στην Ε.Σ.Δ.Α με βάση τη γνωμοδότηση 2/13
Να επιλέξετε το ένα από τα δύο θέματα
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιούνιος 2018( Κλιμάκιο Α΄ )
Θέμα Α
1.Επίκληση της διεθνούς ευθύνης Κράτους σε περίπτωση παραβίασης διεθνούς υποχρέωσης erga omnes.
2.Η επιχείρηση Χ., με έδρα τη Γαλλία, προσφεύγει στο ΓΔΕΕ, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης με την οποία η Επιτροπή της επέβαλε πρόστιμο 500.000 Ευρώ για κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της στην ενωσιακή αγορά. Με ποια επιχειρήματα μπορεί η Χ να αμφισβητήσει το ύψος του προστίμου και ποια η εξουσία του δικαστηρίου σχετικά;
Θέμα Β
1.Στην υπόθεση Rainbow Warrior, το δικαστήριο τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι << από κανέναν δεν μπορεί να απαιτηθεί να πράξει το αδύνατο >> (no person is required to do the impossible). Ποια είναι η σημασία της ρήσης αυτής για την αποδοχή, στα πλαίσια του δικαίου της διεθνούς ευθύνης των Κρατών, περιστάσεων που αίρουν το άδικο; Συζητείστε.
2.Με ποια νομική βάση, και με ποια κριτήρια, είναι δυνατή η επιβολή κυρώσεων κατά κράτους μέλους για παραβίαση των αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Να επιλέξετε το ένα από τα δύο θέματα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιούνιος 2018 ( Κλιμάκιο Β΄- κατά προσέγγιση )
Θέμα Α
1.Συνέπειες της διεθνούς ευθύνης των κρατών.
2.Να αναφερθείτε στη διαδικασία που προβλέπει το α.126 της ΣΛΕΕ. Θεωρείτε ότι είναι αποτελεσματική; Ποια προβλήματα εντοπίζετε;
Θέμα Β
1.Πότε είναι παράνομα τα αντίμετρα;
2.Η Επιτροπή ασκεί κατά της Ιταλίας προσφυγή αναγνώρισης μη συμμόρφωσης με αναγνωριστική απόφαση του ΔΕΕ για μη μεταφορά οδηγίας για διπλώματα και επιπλέον ζητά την επιβολή χρηματικής ποινής και κατ΄ αποκοπήν ποσού. Ποίοι θα μπορούσαν να είναι οι ισχυρισμοί της Ιταλίας αναφορικά με τις κυρώσεις;
Να επιλέξετε το ένα από τα δύο θέματα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Φεβρουάριος 2019
Θέμα Α
1.Στο βόρειο τμήμα της επικράτειας του Κράτους Α ξεσπά επανάσταση, καθοδηγούμενη από το αποκαλούμενο Επαναστατικό Κίνημα Απελευθέρωσης (ΕΚΑ). Κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ ανταρτών του ΕΚΑ και του τακτικού στρατού του κράτους Α, ανταρτικές δυνάμεις συλλαμβάνουν ως ομήρους τρεις διπλωμάτες του Κράτους Β, ως προς το οποίο θεωρούν ότι στηρίζει πολιτικά την κυβέρνηση του Κράτους Α κατά της οποίας στρέφονται. Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους, οι όμηροι βρίσκουν τραγικό θάνατο, μετά από κατολίσθηση η οποία καταπλάκωσε τον (ορεινό) χώρο φύλαξης τους. Το ΕΚΑ, τελικώς, επικρατεί των κυβερνητικών δυνάμεων, ανατρέπει την κυβέρνηση του Κράτους Α και εγκαθιστά δική του κυβέρνηση, η οποία αναγνωρίζεται από ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας. Μπορεί το Κράτος Β να θέσει θέμα διεθνούς ευθύνης του Κράτους Α για την απώλεια των τριών διπλωματών του; Αναλύστε.
2.Ποια στοιχεία λαμβάνει υπόψιν η Επιτροπή ενόψει της επιβολής προστίμου σε επιχειρήσεις για παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού;
Θέμα Β
1.Σε διεθνή διαιτητική απόφαση έχει υπογραμμιστεί ότι <<η υποχρέωση ενός Κράτους να εκτελεί διεθνείς συνθήκες μπορεί να αποδυναμωθεί σε περίπτωση που αυτή η ίδια η ύπαρξη του Κράτους τίθεται σε κίνδυνο, σε περίπτωση που η συμμόρφωση προς μια διεθνή υποχρέωση είναι...αυτο-καταστροφική>>.
Αναλύστε τη σημασία της ρήσης αυτής για το δίκαιο της διεθνούς ευθύνης των Κρατών.
2.Είναι δυνατόν ένα κράτος μέλος να αποφύγει την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς προηγούμενη καταδικαστική απόφαση του ΔΕΕ;
Να επιλεγεί μια (1) από τις παρακάτω δυο (2) ομάδες θεμάτων.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιούνιος 2019 (Σειρά Α')
Ομάδα Α
1.Η Διεθνής Σύμβαση για την κατάργηση κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων του 1965 στο άρθρο 22 προβλέπει: "Κάθε διαφορά που ανακύπτει μεταξύ δύο ή περισσοτέρων συμβαλλομένων κρατών ως προς την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης δύναται να παραπεμφθεί μονομερώς στο Διεθνές Δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών". Κατά τη προσχώρηση στη Σύμβαση αυτή, το Κράτος Α διατυπώνει επιφύλαξη ως προς το άρθρο 22, σύμφωνα με την οποία (επιφύλαξη) τυχόν διαφορές μπορούν να παραπεμφθούν στη δικαστική οδό μόνο κατόπιν συμφωνίας. Η Σύμβαση στο άρθρο 20 προβλέπει ότι: "Δεν επιτρέπεται καμία επιφύλαξη η οποία αντίκειται στο αντικείμενο και το σκοπό της Σύμβασης... Επιφύλαξη θα θεωρείται ασυμβίβαστη.... εάν τουλάχιστον τα δύο τρίτα των κρατών μερών εγείρουν ενστάσεις". Το Κράτος Β, συμβαλλόμενο στη Σύμβαση εκφράζει αντίρρηση ως προς την ως άνω επιφύλαξη του Κράτους Α.
Ερωτάται:
α)Ποιες είναι οι έννομες συνέπειες της διατύπωσης επιφύλαξης και της αντίρρησης ως προς την ισχύ της Σύμβασης;
β)Σε περίπτωση που προκύψει διαφορά μεταξύ του Κράτους Α και του Κράτους Β ως προς την ερμηνεία της Σύμβασης μπορεί το Κράτος Β να προσφύγει μονομερώς στο Διεθνές Δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών; Με ποια επιχειρήματα;
γ) Ποια θα ήταν, κατά τη γνώμη σας, η κρίση του Δικαστηρίου;
2.Οι επιχειρήσεις Α,Β Γ και Δ, με μερίδιο 30,15,10 και 5% της αγοράς γάλακτος αντίστοιχα, έρχονται σε συνεννόηση μετά από πρωτοβουλία της Α και συμφωνούν να εφαρμόσουν την ίδια τιμή πώλησης ανά λίτρο γάλακτος. Μετά από καταγγελίες καταναλωτών, η Επιτροπή διεξάγει έρευνα και συλλέγει ορισμένα στοιχεία τα οποία δημοσιοποιεί, δεν διαθέτει όμως επαρκείς αποδείξεις για τη στοιχειοθέτηση της ύπαρξης αντιανταγωνιστικής συμφωνίας και την έκδοση της απόφασης για επιβολή προστίμου.
Η Α προσεγγίζει την Επιτροπή και της αποκαλύπτει το κείμενο της συμφωνίας με στόχο να τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης. Ένα μήνα αργότερα, η Δ επικοινωνεί με την Επιτροπή και ζητά να της παράσχει ορισμένα συμπληρωματικά στοιχεία που θα βοηθήσουν την έρευνα. Πώς θα αντιμετωπίσει η Επιτροπή τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων;
Ομάδα Β
1.Η Συμφωνία των Πρεσπών μεταξύ Ελλάδας και Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο 2019, προβλέπει στο άρθρο 9 ότι: "Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας θα παραμείνουν σε ισχύ για αόριστο χρονικό διάστημα και είναι αμετάκλητες"
α) Σχολιάστε τη διάταξη αυτή με βάση το δίκαιο των διεθνών συνθηκών.
β) Στην περίπτωση που ένα εκ των δύο μερών παραβιάσει διάταξη της Συμφωνίας των Πρεσπών, ποιες δυνατότητες αντίδρασης έχει το άλλο μέρος;
2.Μετά από πολλούς μήνες κοινωνικών αναταραχών στο κράτος μέλος Α, προκηρύσσονται εκλογές. Η νέα Βουλή, όπου την πλειοψηφία διαθέτει ένα ακροδεξιό κόμμα ψηφίζει νόμο που καταργεί τις εξετάσεις για την εισαγωγή στο δικαστικό σώμα και μεταβιβάζει την εξουσία διορισμού όλων των δικαστών στον Υπουργό Δικαιοσύνης μετά από διαδικασία συνέντευξης των υποψηφίων. Έχουν αρμοδιότητα και μηχανισμό αντίδρασης τα όργανα της Ένωσης απέναντι σε μία τέτοια παραβίαση της αρχής του κράτους δικαίου, και αν ναι, ποια διαδικασία θα ακολουθηθεί;
Να επιλεγεί μια (1) από τις δυο (2) ομάδες θεμάτων.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιούνιος 2019 (Σειρά Β')
Ομάδα Α
Ομάδα Β
1.Η Συμφωνία των Πρεσπών μεταξύ Ελλάδας και Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο 2019, προβλέπει στο άρθρο 2 ότι η Ελλάδα συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, υπό το όνομα αυτό, σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς Οργανισμούς και Θεσμούς, όπου η Ελλάδα είναι μέλος και ότι θα κυρώσει οποιαδήποτε Συμφωνία εισδοχής της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας σε αυτούς τους Οργανισμούς.
Υπό ποιες προϋποθέσεις δύναται η Ελλάδα να αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, υπό το όνομα αυτό, στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
2.Η εταιρία Ε κατασκευάζει εκτυπωτές και κατέχει μερίδιο 72% στην οικεία αγορά. Εκμεταλλευόμενη τη θέση της αυτή, πωλεί μαζί με κάθε εκτυπωτή και τα μελάνια που κατασκευάζει η ίδια και τα οποία είναι τα μόνα συμβατά με τους εκτυπωτές της. Κατόπιν πολυετούς έρευνας, η Επιτροπή εκδίδει απόφαση με την οποία επιβάλλει στην Ε πρόστιμο 1.200.000 Ευρώ για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης. Η Ε επιθυμεί να προσβάλει την απόφαση της Επιτροπής ζητώντας τη μείωση του ύψους του προστίμου. Με ποια διαδικασία θα το πράξει, ενώπιον ποιου οργάνου και τι επιχειρήματα θα μπορούσε να επικαλεστεί για να επιτύχει το σκοπό αυτό;
Να επιλεγεί μια (1) από τις δυο (2) ομάδες θεμάτων.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2. Το 2019 μετά από ενδελεχή έρευνα της Επιτροπής σε συνεργασία με τις αρχές του κράτους μέλους Β, προκύπτει ότι τόσο το προηγούμενο έτος (2018) όσο και προ εξαετίας (2014) το κράτος μέλος Β απέστειλε ψευδή στοιχεία στην Ένωση αποκρύπτοντας την πραγματική του οικονομική κατάσταση, η οποία είναι σαφώς χειρότερη. Υπάρχει διαδικασία επιβολής κύρωσης εις βάρος του κράτους μέλους Β και ποια είναι αυτή; Θα ήταν νόμιμη η προβολή ένστασης από το κράτος μέλος ότι ειδικά για το 2014 δεν θα πρέπει να γίνει δεκτή αναδρομική επιβολή κύρωσης;
Ιούλιος 2020
Ομάδα Α’
Τα Α και η Β, κράτη μη γειτονικά αλλά παράκτια στην ίδια θάλασσα, συμφώνησαν
μόλις σε ένα Μνημόνιο Κατανόησης ως προς την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών
τους και συγκεκριμένα της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης
«σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου». Με το Άρθρο ΙΙ προβλέπεται ότι
το Μνημόνιο θα τεθεί σε ισχύ ένα μήνα αφότου τα δύο κράτη προβούν στην
ανταλλαγή των οργάνων επικύρωσης. Σύμφωνα με το άρθρο ΙΙΙ, το Μνημόνιο αυτό
πρέπει να κατατεθεί στη Γενική Γραμματεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Κατά
το άρθρο IV, αν οποιοδήποτε
από τα μέρη ξεκινήσει διαδικασία οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με
τρίτες χώρες θα πρέπει να ενημερώσει το άλλο μέρος για την κατάσταση των
διαπραγματεύσεων και πριν από την τελική συμφωνία.. Τα δύο κράτη δεν είναι μέρη
στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το κράτος Α εκπροσωπείται από την
νομίμως εκλεγμένη κυβέρνησή του ενώ το κράτος Β από μια προσωρινή κυβέρνηση,
που αναγνωρίζεται ευρέως από τη διεθνή κοινότητα και από την Γενική Συνέλευση
του ΟΗΕ ως η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας. Σύμφωνα με τις εσωτερικές
συνταγματικές διαδικασίες του κράτους Β, οι διεθνείς συμβάσεις χρειάζονται
κύρωση από την Εθνοσυνέλευση – ο πρόεδρος της οποίας ανακοινώνει ότι δεν
συμφωνεί με το περιεχόμενο του Μνημονίου Κατανόησης και δεν υπάρχει πλειοψηφία
για την κύρωσή του. Εντούτοις, η ανταλλαγή́ των εγγράφων επικύρωσης λαμβάνει
χώρα, και το Μνημόνιο τίθεται σε ισχύ. Ταυτοχρόνως και ενώ ο εμφύλιος πόλεμος
συνεχίζεται, άλλες ομάδες που ελέγχουν de facto εδάφη της χώρας
ανακοινώνουν ότι δεν δεσμεύονται από το Μνημόνιο αυτό.
Ερωτάσθε: 1.
Είναι το Μνημόνιο αυτό διεθνής σύμβαση;
2. Πώς
επηρεάζεται η ισχύς του Μνημονίου, αν τελικώς αυτό δεν κατατεθεί στη Γενική
Γραμματεία του ΟΗΕ; Μπορεί η Γενική Γραμματεία να αρνηθεί την καταχώρησή του;
3. Πώς επηρεάζεται η ισχύς του Μνημονίου, αν
οι διατάξεις του δεν συνάδουν με τους εθιμικούς κανόνες για την οριοθέτηση
θαλασσίων ζωνών, εφόσον υπάρχουν τέτοιοι;
4. Πώς επηρεάζεται η ισχύς του Μνημονίου
ενόψει ενδεχόμενης αλλαγής στην διακυβέρνηση του κράτους Β;
5. Σε επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα
του ΟΗΕ το κράτος Β καταλήγει: «Εν προκειμένω, η Κυβέρνηση [του κράτους Β]
επιβεβαιώνει επίσης τη δέσμευσή της στο άρθρο 33 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και
στις αρχές του δημοσίου διεθνούς δικαίου. Αναγνωρίζει το δικαίωμα οποιουδήποτε
κράτους που ισχυρίζεται ότι το Μνημόνιο παραβιάζει την κυριαρχία του να
προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το κράτος Β έχει καλό ιστορικό
συμμόρφωσης με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου[….] Επαναλαμβάνουμε ότι η
Κυβέρνησή μας είναι έτοιμη να επιλύσει οποιαδήποτε διαφορά με διπλωματικά μέσα
με οποιοδήποτε μέρος έχει ενστάσεις [αναφορικά με το Μνημόνιο Κατανόησης].
Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ακράδαντα ότι […] τα δικαστήρια είναι ο τελικός
κριτής σε τέτοια ζητήματα.» Μπορούν τρίτα κράτη να προσφύγουν στο Διεθνές
Δικαστήριο της Χάγης κατά του κράτους Β αναφορικά με το Μνημόνιο και κάτω από
ποιες προϋποθέσεις;
6. Αν το κράτος Β προχωρήσει σε γεωτρήσεις
βάσει των οριζομένων στο Μνημόνιο σε περιοχές όπου τρίτα κράτη έχουν κυριαρχικά
δικαιώματα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, υπό ποίες προϋποθέσεις δύναται τυχόν
να επικαλεστεί το κράτος Β περιστάσεις που θα αίρουν τον διεθνώς άδικο
χαρακτήρα της ενέργειάς του;
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΟΜΑΔΑ Α
ΘΕΜΑ 1
Τα κράτη Α και Β είναι
γειτονικά κράτη με μακροχρόνιες φιλικές και εμπορικές σχέσεις, οι οποίες όμως
δοκιμάζονται τελευταία λόγω της ανόδου στην ηγεσία του κράτους Α του Στρατηγού Song τον
Μάρτιο 2022. Σημειωτέον ότι στην περιφέρεια Λαγκάδα του Κράτους Α διαβιεί εδώ
και πολλά έτη εθνική μειονότητα του Κράτους Β, τα μέλη της οποίας είναι πολίτες
του Κράτους Α με αναγνωρισμένα μειονοτικά γλωσσικά και θρησκευτικά δικαιώματα.
Την τελευταία περίοδο έχουν λάβει χώρα τα εξής συμβάντα: Τον Απρίλιο του 2023,
ο Στρατηγός Song
διατάσσει
την πλήρη απαγόρευση της χρήσης της μειονοτικής γλώσσας καθώς και οποιασδήποτε
θρησκευτικής εκδήλωσης από την μειονότητα στη Λαγκάδα, ενώ φυλακίζει χωρίς
εύλογη αιτία τον εκλεγμένο περιφερειάρχη Λαγκάδας, ο οποίος προέρχεται από την
μειονότητα. Τα μέλη της εθνικής μειονότητας εξεγείρονται με αποτέλεσμα να
επέμβουν οι στρατιωτικές δυνάμεις του Κράτους Α, κάνοντας εκτεταμένη χρήση
βίας. Περισσότερα από 100 μέλη της εθνικής μειονότητας χάνουν τη ζωή τους ή
τραυματίζονται σοβαρά από τις συγκρούσεις, ενώ εκατοντάδες πολίτες του Κράτους
Α, μεταξύ των οποίων και μέλη της εθνικής μειονότητας, εγκαταλείπουν τα σπίτια
τους και αναχωρούν προς το Κράτος Β.
Είστε Νομικός Σύμβουλος
του Κράτους Β και καλείστε να συμβουλεύσετε την Κυβέρνηση σχετικά με την κρίση
της «Λαγκάδας». Συγκεκριμένα ερωτήστε:
Α) Τυγχάνουν διεθνούς
προστασίας τα άτομα από τη Λαγκάδα που εισήλθαν στο Κράτος Β συνέπεια των
πρόσφατων γεγονότων;
Β) Δύναται το κράτος Β να
προσφύγει εναντίον του Κράτους Α στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και να
ζητήσει από το Δικαστήριο να καταδικάσει το Κράτος Α για τα ανωτέρω γεγονότα,
καθώς και να αιτηθεί προσωρινής προστασίας των κατοίκων της Λαγκάδας και αν ναι,
υπό ποιες προϋποθέσεις;
Γ) Δικαιούται το Κράτος Β
να λάβει άλλα μονομερή μέτρα κατά του Κράτους Α;
Σημειωτέον ότι αμφότερα
τα Κράτη είναι μέλη των Ηνωμένων Εθνών και συμβαλλόμενα σε όλες τις σημαντικές
Συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών, όπως η Σύμβαση για την Πρόληψη και Καταστολή του
Εγκλήματος της Γενοκτονίας (1948), η Σύμβαση της Γενεύης για το καθεστώς των
Προσφύγων (1951) και η Διεθνής Σύμβαση για την Κατάργηση κάθε Μορφής Φυλετικών
Διακρίσεων (1965)
Παράρτημα
Βασικές Διατάξεις
Σύμβαση για την Πρόληψη
και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας (1948)
Άρθρον ΙΙ.- Εις την
παρούσαν Σύμβασιν ως γενοκτονία νοείται οιαδήποτε εκ των κατωτέρω πράξεων,
ενεργουμένη με την πρόθεσιν ολικής ή μερικής καταστροφής ομάδος, εθνικής,
εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής, ως τοιαύτης :
α) Φόνος των μελών της
ομάδος.
β) Σοβαρά βλάβη της
σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητος των μελών της ομάδος.
γ) Εκ προθέσεως υποβολή
της ομάδος εις συνθήκας διαβιώσεως δυναμένας να επιφέρωσιν την πλήρη ή την
μερικήν σωματικήν καταστροφήν αυτής.
δ) Μέτρα αποβλέποντα εις
την παρεμπόδισιν των γεννήσεως εις τους κόλπους ωρισμένης ομάδος.
ε) Αναγκαστική μεταφορά
παίδων μιας ομάδος εις ετέραν ομάδα.
Άρθρον IX.- Αι μεταξύ των
Συμβαλλομένων Μερών διαφοραί, αι σχετικαί προς την ερμηνείαν, την εφαρμογήν ή
την εκτέλεσιν της παρούσης Συμβάσεως, συμπεριλαμβανομένων και των διαφορών των
σχετιζομένων προς την ευθύνην του Κράτους, εις ότι αφορά την γενοκτονίαν, ή
οιανδήποτε εκ των άλλων πράξεων των απαριθμουμένων εις το άρθρον 3ον, θα
υποβάλλωνται εις το Δικαστήριον Διεθνούς Δικαιοσύνης, κατ' αίτησιν ενός των εν
τη διαφορά Μερών.
Σύμβαση της Γενεύης για
το καθεστώς των Προσφύγων (1951)
Άρθρον 1. - Α. Εν τη
εννοία της παρούσης συμβάσεως ο όρος "πρόσφυξ" εφαρμόζεται επί :
1. Παντός προσώπου όπερ
έχει θεωρηθή πρόσφυξ κατ' εφαρμογήν των Συμφωνιών της 12ης Μαϊου 1926 και 30ης
Ιουνίου 1928, ή των Συμβάσεων της 28ης Οκτωβρίου 1933 και 10ης Φεβρουαρίου
1938, του Πρωτοκόλλου της 14ης Σεπτεμβρίου 1939 ή κατ' εφαρμογήν του
Καταστατικού της Διεθνούς Οργανώσεως Προσφύγων.- Αποφάσεις περί μη αναγνωρίσεως
της ιδιότητος του πρόσφυγος ληφθείσαι υπό της Διεθνούς Οργανώσεως Προσφύγων
κατά την διάρκειαν της λειτουργίας αυτής δεν εμποδίζουν την αναγνώρισιν της
ιδιότητος ταύτης εις πρόσωπα πληρούντα τους υπό του δευτέρου εδαφίου της
παρούσης παραγράφου διαλαμβανόμενους όρους.
2. - Παντός προσώπου όπερ
συνεπεία γεγονότων επελθόντων πρό της 1ης Ιανουαρίου 1951 και
δεδικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής
τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την
υπηκοότητα και δεν δύναται ή , λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη
της προστασίας της χώρας ταύτης, ή εάν μη έχον υπηκοότητα τινά και ευρισκόμενον
συνεπεία τοιούτων γεγονότων εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους αυτού
διαμονής, δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να επιστρέψη εις
ταύτην. Εν ή περιπτώσει πρόσωπόν τι είναι υπήκοος πλειόνων χωρών, ο όρος
"ής έχει την υπηκοότητα" αναφέρεται εις μίαν εκάστην των χωρών ών το
πρόσωπον τούτο είναι υπήκοος. Δεν θεωρείται στερούμενον της υπό της χώρας ής
έχει την υπηκοότητα παρεχομένης προστασίας, πρόσωπον όπερ άνευ αιτίας
βασιζομένης επί δεδικαιολογημένου φόβου δεν έκαμε χρήσιν της υφ' ετέρας των
χωρών ών κέκτηται την υπηκοότητα παρεχομένης προστασίας.
Διεθνής Σύμβαση για την
Κατάργηση κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων (1965)
Άρθρον 1.- 1. Εν τη
παρούση Συμβάσει ο όρος "φυλετική διάκρισις" υποννοεί πάσαν
διάκρισιν, εξαίρεσιν, παρεμπόδισιν ή προτίμησιν βασιζομένην επί της φυλής, του
χρώματος, της καταγωγής ή της εθνικής ή εθνολογικής προελεύσεως με τον σκοπόν ή
αποτέλεσμα εκμηδενίσεως ή διακινδυνεύσεως της αναγνωρίσεως, απολαύσεως ή
ασκήσεως, υπό όρους ισότητος, των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών
ελευθεριών εις τον πολιτικόν, οικονομικόν, κοινωνικόν, μορφωτικόν ή οιονδήποτε
άλλον τομέα του δημοσίου βίου.
Άρθρον 22.- Πάσα διαφορά
ανακύπτουσα μεταξύ δύο ή πλειόνων Κρατών μελών ως προς την ερμηνείαν ή την
εφαρμογήν της παρούσης Συμβάσεως, ήτις δεν λύεται δια διαπραγματεύσεως ή δια
των διαδικασιών, αίτινες ρητώς προβλέπονται υπό της παρούσης Συμβάσεως, θέλει,
τη αιτήσει οιουδήποτε εκ των εν διενέξει μερών, παραπεμφθή προς το Διεθνές
Δικαστήριον προς λήψιν αποφάσεως, εκτός εάν τα εν διενέξει Κράτη συμφωνήσουν
επί ετέρου τρόπου διακανονισμού.
ΘΕΜΑ 2
Μετά τον αποκλεισμό της
από διαγωνισμό για την ανάθεση της κατασκευής δημοσίου έργου, η εταιρεία Α
προσφεύγει με αίτηση ακύρωσης ενώπιον του ΣτΕ και ζητά από το δικαστήριο να
αποστείλει προδικαστικό ερώτημα προς το ΔΕΕ σχετικά με την ερμηνεία της Οδηγίας
2014/14, που προβλέπει τους λόγους αποκλεισμού από τους διαγωνισμούς αυτούς.
Το ελληνικό Δημόσιο
αντιτείνει ότι η σχετική διάταξη της Οδηγίας έχει ερμηνευτεί από το ΔΕΕ και,
συνεπώς δεν χρειάζεται να υποβληθεί νέο προδικαστικό ερώτημα. Τονίζει μάλιστα
ότι η υποβολή ερωτήματος εν προκειμένω απαγορεύεται επειδή θα ισοδυναμούσε με αμφισβήτηση
της νομολογίας του ΔΕΕ που κατά το 267 ΣΛΕΕ είναι ο μοναδικός αυθεντικός
ερμηνευτής του ενωσιακού δικαίου.
Στην απόφαση του το
ΣτΕ αποδέχεται τα επιχειρήματα του
ελληνικού Δημοσίου, ερμηνεύει την Οδηγία το ίδιο και απορρίπτει την αίτηση
ακύρωσης.
1) Πώς κρίνετε τα
επιχειρήματα του Δημοσίου και τη στάση του ΣτΕ;
2) Έχει η Α δυνατότητα
αντίδρασης μετά από την απόρριψη της αίτησης ακύρωσης;
ΟΜΑΔΑ Β
ΘΕΜΑ 1
Τα γειτονικά Κράτη Α και
Β έχουν τα τελευταία χρόνια τεταμένες σχέσεις μεταξύ τους λόγω αρκετών εκκρεμών
διαφορών, μεταξύ των οποίων η αμφισβήτηση της κυριαρχίας του Κράτους Β επί μιας
μικρής νήσου, της Γραβούσας, η οποία βρίσκεται 4,5 ναυτικά μίλια από τις ακτές
του Κράτους Α και έχει πληθυσμό 300 κατοίκων.
Τον Ιούνιο του 2023, μία
ομάδα «τουριστών» αφικνείται στη Γραμβούσα, αποτελούμενη από πρώην μέλη των
ειδικών δυνάμεων του Κράτους Α, και προβαίνει σε διάφορες τρομοκρατικές
ενέργειες, μεταξύ των οποίων, σκοτώνει τον δήμαρχο του νησιού, καταστρέφει
σημαντικές εγκαταστάσεις του νησιού, μεταξύ των οποίων, τη μονάδα παροχής
ηλεκτρικού ρεύματος και τις δεξαμενές ύδατος κ.ο.κ. Μετά τις επιθέσεις, η ομάδα
αυτή εγκαταλείπει το νησί.
Το Κράτος Β αντιδρά
άμεσα, καταδικάζει τις επιθέσεις των «τουριστών», τις οποίες θεωρεί ότι συνιστούν έμμεση ένοπλη
επίθεση από το Κράτος Α και διατάσσει την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων κατά
του Κράτους Α στα βόρεια χερσαία σύνορά τους. Μετά από πολύνεκρες συρράξεις του
Κράτος Β καταλαμβάνει επ’ αόριστον
μεγάλη επικράτεια του Κράτους Α στην εν λόγω περιοχή.
Ερωτάται:
Α)Έχει ευθύνη το Κράτος Α
για τις τρομοκρατικές ενέργειες επί της νήσου Γραμβούσας;
Β) Ήταν νόμιμη η επέμβαση
και η κατάληψη της επικράτειας του
Κράτους Α εκ μέρους του Κράτους Β;
Γ) Δύναται να προσφύγει
ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης το Κράτος Α; Σημειωτέον ότι αμφότερα
τα Κράτη έχουν προβεί σε δήλωση αποδοχής της υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του
Διεθνούς Δικαστηρίου. Το Κράτος Α έχει ωστόσο εξαιρέσει από τη δικαιοδοσία του
Δικαστηρίου διαφορές που αφορούν σε μέτρα που λαμβάνει στο πλαίσιο του άρθρου
51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
ΘΕΜΑ 2
Στο πλαίσιο της πολεμικής
σύρραξης Ρωσίας-Ουκρανίας το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεδριάζει και
αποφασίζει την έκδοση Κανονισμού για την επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε
κατονομαζόμενα σε Παράτημά του σε Ρώσους αξιωματούχους και νομικά πρόσωπα που
ελέγχονται από τη ρωσική κυβέρνηση. Με διοικητική πράξη που εκδίδεται εις
εκτέλεση του ως άνω Κανονισμού, οι γερμανικλες αρχές κατάσχουν ιστιοφόρο
μεγάλης αξίας που ανήκει στον Α, Ρώσο μεγιστάνα που διαμένει και είναι
ιδιοκτήτης μεγάλης επιχείρησης στη Γερμανία, χωρίς να του παράσχουν το δικαίωμα
προηγούμενης ακρόασης προκειμένου να μην του δοθεί η ευκαιρία να το απομακρύνει
από τη γερμανική επικράτεια.
Ο Α προσφεύγει στα γερμανικά
δικαστήρια κατά της εθνικής πράξης και ισχυρίζεται ότι τόσο αυτή όσο και ο
Κανονισμός παραβιάζουν το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και στην προηγούμενη ακρόαση
όπως κατοχυρώνονται στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. , ζητώντας από
τον Γερμανό δικαστή να μην εφαρμόσει ούτε τον Κανονισμό, ούτε την εκτελεστική
αυτού πράξη. Κατά τη δίκη οι γερμανικές αρχές επικαλούνται δύο επιχειρήματα
ζητώντας να απορριφθεί η προσφυγή του Α:
1) Ότι ο εθνικός δικαστής
δεν μπορεί να ελέγξει το κύρος του ενωσιακού Κανονισμού ώστε να τον αφήσει
ανεφάρμοστο.
2) Ότι οι πράξεις του Συμβουλίου
που επιβάλλουν κυρώσεις σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα δεν μπορούν να ελεγχθούν
παρά μόνο με ευθεία αίτηση ακύρωσης του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, όπως ρητώς προβλέπει
το άρθρο 275 ΣΛΕΕ το οποίο ορίζει ότι:
«Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει αρμοδιότητα όσον αφορά τις διατάξεις
σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας, ούτε όσον αφορά
τις πράξεις που θεσπίζονται βάσει αυτών.
Το Δικαστήριο, πάντως,
είναι αρμόδιο να […] αποφαίνεται επί των προσφυγών που ασκούνται σύμφωνα με τις
προϋποθέσεις του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο της παρούσας Συνθήκης και αφορούν
τον έλεγχο της νομιμότητας των αποφάσεων που προβλέπουν περιοριστικά μέτρα κατά
φυσικών ή νομικών προσώπων, τις οποίες θεσπίζει το Συμβούλιο βάσει του τίτλου V, κεφάλαιο 2, της Συνθήκης για την
Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Πώς θα αποφανθεί το γερμανικό
δικαστήριο επί των δύο αυτών επιχειρημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου