10 Μαρτίου 2015

University of Ljubljana, Λιουμπλιάνα – Σλοβενία


Του Κωνσταντίνου Δρελιώζη

Η χώρα

Η Σλοβενία βρίσκεται στο βορειότερο κομμάτι των ακτών της Αδριατικής. Συνορεύει στα δυτικά με την Ιταλία, στα νοτιοανατολικά με την Κροατία και την Ουγγαρία και στα βόρεια με την Αυστρία. Ο πληθυσμός της περνάει κατά πολύ λίγο τα 2.000.000 και μπορεί κανείς να τη διασχίσει κάθετα με αυτοκίνητο σε περίπου 4 ώρες. Πρόκειται για μια πάρα πολύ ήσυχη χώρα, με πραγματικά πανέμορφα τοπία. Η σλοβένικη εξοχή απαρτίζεται από μεγάλες καταπράσινες εκτάσεις με χωριά που κάποιες φορές δεν ξεπερνούν τα 10 σπίτια, με πυκνά δάση, ποτάμια, μεγάλες λίμνες, καθώς και το όρος Triglav που αποτελεί την υψηλότερη κορυφή των Άλπεων. Ξεχωρίζουν κυρίως οι λίμνες Bled και Bohinj, το εθνικό πάρκο που βρίσκεται πάνω στο Triglav, η συμπρωτεύουσα του Maribor και οι παραλιακές πόλεις Koper και Piran. Πολιτισμικά, αλλά και στην λαϊκή ιδιοσυγκρασία, η Σλοβενία αποτελεί ένα κράμα μεταξύ κεντρικής Ευρώπης και Βαλκανίων, με τους κατοίκους της να προτιμούν να αναδεικνύουν το πρώτο. Ιστορικά, ήταν το πρώτο κράτος που διασπάστηκε από την Γιουγκοσλαβία και είναι ανεξάρτητη από το 1991. Προφανώς, η γεωγραφική της θέση είναι παραπάνω από προνομιακή για ταξίδια στα βόρεια Βαλκάνια, στην Ιταλία, στην Αυστρία, τις ακτές της Κροατίας, την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Τσεχία, την Σλοβακία αλλά και την Γερμανία. Ωστόσο, την προνομιακή αυτή θέση μπορεί να εκμεταλλευτεί κανείς καλύτερα εάν έχει δίπλωμα οδήγησης, καθώς οι συνδέσεις προς άλλες χώρες είναι λίγο πιο δύσκολες από ότι οι συνδέσεις από άλλες χώρες προς αυτήν.

Η πόλη

H Λιουμπλιάνα είναι η πρωτεύουσα της χώρας και αριθμεί περί τους 330.000 κατοίκους. Είναι μια απ’ τις μικρότερες πρωτεύουσες της Ευρώπης και σίγουρα απ’ τις πιο πράσινες και οικολογικές. Εντός των τειχών της πόλης υπάρχουν τουλάχιστον 3 μεγάλοι λόφοι και ένα μητροπολιτικό πάρκο, έχει κυρίως μονοκατοικίες και το ποδήλατο είναι πλήρως ενταγμένο στην καθημερινότητα των κατοίκων. Το κέντρο της πόλης είναι μικρό και πάρα πολύ γραφικό, και το διατρέχει ο (μικρός σε πλάτος) ποταμός Λιουμπλιάνιτσα. Στο κέντρο της  δεσπόζει το Κάστρο της πόλης πάνω σε έναν λόφο.

Κλίμα – Καιρός:  Γενικά θα ευχαριστηθείτε περισσότερο την πόλη αν την προλάβετε κάποιον από τους ανοιξιάτικους ή καλοκαιρινούς μήνες, ίσως μέχρι και τέλη Οκτώβρη. Κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών μπορεί να το στρώσει μέχρι και σε μερικές ώρες και η θερμοκρασία το βράδυ φτάνει άνετα τους –5 με –10. Ωστόσο, οι κάτοικοι και ο Δήμος ξέρουν να αντιμετωπίζουν την κακοκαιρία.

Διασκέδαση – Ψυχαγωγία :  Από άποψη ψυχαγωγίας, η Λιουμπλιάνα δε πάει καθόλου πίσω όσον αφορά μουσεία και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Όσον αφορά την διασκέδαση έχει τα όρια μιας μικρής πόλης. Γενικά είναι φοιτητούπολη και δέχεται πολλούς ερασμίτες κάθε χρόνο, που κατά κανόνα βρίσκουν τον τρόπο να συναντιούνται καθημερινά και να περνάνε καλά. Ωστόσο, διαθέτει μικρό αριθμό και ποικιλία νυχτερινών κλάμπ και μπαρ (τη συγκρίνω προφανώς με την Αθήνα) ενώ πάει αρκετά καλύτερα όσον αφορά καφετέριες και φαγάδικα. Σημαντικό ρόλο παίζει η εκεί Φοιτητική Οργάνωση (SOU) που διοργανώνει συχνά πάρτυ και ταξίδια καθώς και μια (περίεργη κατά τη γνώμη μου) τοπική κατάληψη, η Metelkova, που μαζεύει πάρα πολύ κόσμο.

Μετακινήσεις : Η πόλη έχει ένα αρκετά καλό σύστημα λεωφορείων. Το κακό είναι πώς δεν υπάρχουν εισιτήρια όπως τα ξέρουμε στην Αθήνα παρά μόνο κάρτες που ονομάζονται Urbana, κοστίζουν 2 ευρώ και μπορεί κανείς να τις “γεμίσει” με χρήματα σε συγκεκριμένους μόνο σταθμούς. Προφανώς, δεν έχει ενδο-αστικό τρένο. Ωστόσο, πιο χρήσιμο θα βρει κανείς το ποδήλατο. Κατ’ αρχήν, μπορείτε να αγοράσετε πάμφθηνα (γύρω στα 25 ευρώ) μεταχειρισμένα –αρκετά- ποδήλατα σε μια υπαίθρια αγορά στη κεντρική πλατεία κάθε Κυριακή. Αν δε θέλετε όμως να το κάνετε αυτό, υπάρχουν δημόσιοι σταθμοί δανεισμού ποδηλάτων μόνο με 1 ευρώ την εβδομάδα, όπου μπορεί κανείς να εγγραφεί με την πιστωτική του κάρτα ηλεκτρονικά. Η πόλη έχει σταθμό υπεραστικών λεωφορείων και τρένων με αρκετές συνδέσεις.

Στέγαση : Εδώ μπαίνει ένα σημαντικό ζήτημα. Στη Λιουμπλιάνα υπάρχουν δύο μεγάλες φοιτητικές εστίες (το Bezigrad και η Rozna Dolina). Και οι δύο διαθέτουν κάθε χρόνο μεγάλο αριθμό δωματίων για τους ερασμίτες φοιτητές (νομίζω γύρω στα 400). Αντιστοιχεί ένα δωμάτιο ανά δύο φοιτητές με κοινή κουζίνα και μπάνιο ανά 4 (στο Bezigrad) ή ανά 10 (στη Rozna). Το κόστος είναι γύρω στα 100 ευρώ το μήνα. Αν και είναι άβολες αν σκοπεύετε να φιλοξενήσετε πολλούς επισκέπτες ή αν είστε τύπος που θέλει καμιά φορά την ησυχία του, είναι αντίθετα απολύτως επιβεβλημένες αν είστε πιο χύμα και θέλετε να γνωρίσετε πολύ κόσμο και να περάσετε όσο καλύτερα γίνεται. Καλώς ή κακώς, για πολλούς ερασμίτες η κοινωνική τους ζωή στη Λιουμπλιάνα αρχίζει και τελειώνει στην εστία που μένουν, γιατί απλά δε χρειάζεται να πάνε παρά πέρα. ΠΡΟΣΟΧΗ: το εκεί πανεπιστήμιο δίνει κάθε χρόνο μια προθεσμία μέχρι την οποία μπορούν να γίνουν ηλεκτρονικές αιτήσεις για τις εστίες. Ωστόσο, οι εστίες έχουν συνήθως γεμίσει πριν την καταληκτική ημερομηνία. Οπότε όσο το γρηγορότερο τόσο καλύτερα. Και πάλι όμως, ακόμα και αν δε γίνετε δεκτοί αρχικά, όταν καταφθάσετε δοκιμάστε να ρωτήσετε ξανά στην διοίκηση των εστιών, υπάρχουν πιθανότητες να βρείτε δωμάτιο έτσι. Κατά τα άλλα, μπορείτε να βρείτε δωμάτια σε διαμερίσματα σε όλη τη πόλη από 150 ευρώ (χωρίς τα διάφορα κόστη)  , αρκεί να μπείτε στο κόπο να ψάξετε στο ίντερνετ αφού φτάσετε. 

Κόστος : Σε γενικές γραμμές η πόλη και η χώρα είναι σχετικά φθηνότερες από την Ελλάδα. Αν και σε κάποια πράγματα ίσως η Λιουμπλιάνα να αποδεικνύεται ακριβότερη απ’ την Αθήνα (πχ: το εισιτήριο του λεωφορείου κοστίζει 1,20 ευρώ, καλύτερα να μην κάνετε το λάθος να καλέσετε ταξί απ το δρόμο και άλλα τέτοια) συνολικά είναι σίγουρα φθηνότερη (ειδικά σε είδη κατανάλωσης, ποτά, καφέδες κτλ). Υπάρχει επίσης ένα πάρα πολύ καλό σύστημα φοιτητικής σίτισης όπου οι φοιτητές μπορούν να τρώνε σχεδόν σε όλα τα εστιατόρια της πόλης με πολύ λίγα χρήματα (ανάλογα και το εστιατόριο)

Το Πανεπιστήμιο

Το κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου καθώς και το τμήμα της Νομικής βρίσκονται στο κέντρο της πόλης σε αντίθεση με τα περισσότερα τμήματα που είναι αποκεντρωμένα. Γενικά, το διοικητικό του κομμάτι λειτουργεί άψογα οπότε κανένας φόβος επ’ αυτού, μπορείτε να ζητάτε  ό, τι βοήθεια θέλετε και θα την έχετε άμεσα. Οι εγκαταστάσεις της Νομικής είναι αντικειμενικά πάρα πολύ καλές και το ίδιο και το επίπεδο των μαθημάτων από ακαδημαϊκής άποψης. Κατά κανόνα, οι καθηγητές θα σας ζητήσουν να κάνετε μια σχετικά απλή εργασία-παρουσίαση, κάποιοι από αυτούς κρατάνε παρουσίες και φαίνονται να το κάνουν αυστηρά αλλά νομίζω στη πραγματικότητα δε τους δίνουν τρομερή σημασία ενώ δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος άγχους για τις εξετάσεις αφού με ένα μέτριο διάβασμα 4-5 μέρες πριν την εξέταση μπορεί κανείς να πάει πάρα πολύ καλά. Το μόνο κακό είναι ότι τα προσφερόμενα μαθήματα φτάνουν στη καλύτερη για να αναγνωριστούν ως υποχρεωτικής επιλογής ενώ τα περισσότερα πάνε κυρίως για ελεύθερης. Δεν νομίζω ότι υπάρχει η δυνατότητα για υποχρεωτικά (όπως πχ ιδιωτικό διεθνές). Επίσης, αν κανείς δίνει βάση στο ακαδημαϊκό κομμάτι του Εράσμους, οι καθηγητές εκεί διοργανώνουν αρκετά πράγματα εκτός των βασικών παραδόσεων, ενώ ορισμένοι είναι και διεθνούς φήμης στους αντίστοιχους τομείς τους. Τέλος, είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ να γνωρίζει κανείς ότι ενώ στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου αναφέρεται ότι το ακαδημαϊκό εξάμηνο διαρκεί περίπου 5 μήνες (πχ: από αρχές Οκτωβρίου-τέλος Φεβρουαρίου) στη πραγματικότητα μπορεί να έχει τελειώσει το εξάμηνό του και τις εξετάσεις του ήδη στους δυόμιση μήνες ενώ δε μπορεί πολύ εύκολα να το τραβήξει πάνω από τους τέσσερεις. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί και να μην χάσει καμία εξεταστική πίσω στην Αθήνα. Ωστόσο, και αυτό έχει σημασία για το μέγεθος της υποτροφίας καθώς αυτή υπολογίζεται ανά μήνα, το γραφείο διεθνών υποθέσεων εκεί δεν θα υπογράψει για περισσότερους μήνες από όσους πράγματι κάνατε. Παρά ταύτα, δεν υπάρχει λόγος μπερδέματος καθώς αυτό το θέμα λύνεται εύκολα και προφανώς δε προκύπτει σοβαρό πρόβλημα με την υποτροφία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου