τερων εξαμήνων, στη φετινή λίστα συγγραμμάτων δεν περιλαμβάνεται παρά μόνον το ωραίο (πλην όμως παρωχημένο) σύγγραμμα του Ανδρουλάκη. Για το λόγο αυτό, θα ήθελα να ενημερώσω ότι στο μάθημα των Εφαρμογών Ποινικού Δικαίου έχει περιληφθεί το νέο και πλήρως ενημερωμένο σύγγραμμα του Καρρά. Αν μπορείτε να κάνετε αυτήν την τράμπα και να το δηλώσετε μέσω των Εφαρμογών Ποινικού, εγώ θα σας συνιστούσα να το επιδιώξετε, διότι η ανάγνωση ενός εγχειριδίου με προϊσχύον δίκαιο προκαλεί μείζονες συγχύσεις στον εξεταζόμενο φοιτητή.
Τα βασικά κεφάλαια στην Ποινική Δικονομία του Ανδρουλάκη είναι 4, δηλαδή το 26 το 27 το 28 και το 29 (σελ. 255 - 429). Τα επόμενα 2 (σελ. 429 - 534) είναι οριακά εκτός ύλης, ενώ τα προηγούμενα 25 κεφάλαια αναφέρονται γενικά στο τί είναι ποινική δίκη και όχι στην ελληνική ποινική δίκη, άρα δεν έχουν σχεδόν καμία αναφορά στον ΚΠΔ. Από τα τέσσερα βασικά κεφάλαια, το 26 και το 29 πάνε για βρούβες μετά το νέο νόμο, το 27 είναι εντάξει ενώ το 28 είναι fifty-fifty ισχύον δίκαιο και ιστορία δικαίου. Τώρα τί να σας πω; Ωραίες είναι και οι αναλύσεις των πρώτων 25 κεφαλαίων, και σίγουρα σε εισάγουν στην προβληματική της ποινικής δικονομίας, αλλά πώς να το πω; Είναι σαν να κάνεις γενικές αρχές αστικού δικαίου και να παίρνεις ένα βιβλίο που σου αναλύει στο πρώτο του μέρος (έγκυρα) ποιοί είναι οι δυνατοί τρόποι για μια έννομη τάξη να οργανώσει το σύστημα των ελαττωμάτων βούλησης, το σύστημα της πληρεξουσιότητας, το σύστημα της εικονικότητας κλπ και στο δεύτερο μέρος του να σου λέει ότι: η δική μας έννομη τάξη και ο ΚΠΔ επέλεξε συνειδητά εκείνον και εκείνον και τον άλλον τρόπο οργάνωσης (και πολύ σωστά μάλιστα), τη στιγμή που η Ελληνική νομοθεσία έχει ήδη κάνει στροφή 180 μοιρών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου