Συλλογικές συμβάσεις και νεοφιλελεύθερος ψευδοορθολογιστικός ολοκληρωτισμός

Ενώ το μέτωπο των αγανακτισμένων παγκοσμιοποιείται, λαμβάνοντας ολοένα και πιο έντονο αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε κατάσταση γενικευμένης αντίστασης κατά της βιαιότερης μεταπολεμικής ανακατανομής πλούτου, κατά της ωμότερης επιβολής των αγορών στην πολιτική, κατά του πιο βάρβαρου και κυνικού ανασυσχετισμού δυνάμεων κεφαλαίου-εργασίας υπέρ του πρώτου. Κορύφωση της γενικευμένης αυτής κοινωνικής αντίστασης αποτέλεσε η πλημμυρίδα των διαδηλωτών που με αφορμή τη συζήτηση για το «κοινωνιοκτόνο» πολυνομοσχέδιο κατέκλυσε το κέντρο της Αθήνας. Μέσα στο εκρηκτικό αυτό κλίμα η κυβερνητική πλειοψηφία, παρά τη σθεναρή αντίδραση συνδικάτων και αντιπολίτευσης, υπερψήφισε το επίμαχο πολυνομοσχέδιο, με μοναδική εξαίρεση το τεκμηριωμένο όχι της Λ. Κατσέλη στο διαβόητο άρθρο 37 (βλ. της ίδιας, «Στο απόσπασμα οι συμβάσεις» Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 9.10.2011). Παρότι φαίνεται επί του παρόντος να σώθηκε σε τυπικό-νομικό επίπεδο το ύστατο προστατευτικό ανάχωμα των κατώτατων μισθών και των υπόλοιπων όρων εργασίας, δηλαδή η Εθνική Γενική ΣΣΕ, η υπερψήφιση του άρθρου 37 καταφέρει ουσιαστικά τη χαριστική βολή στο ήδη βαριά τραυματισμένο σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα μας (βλ. Γ. Τραυλός-Τζανετάτος «Η κλαδική ΣΣΕ στο απόσπασμα», Η Αυγή της Κυριακής, 28.9.2010).

Ολόκληρο το άρθρο του καθηγητή Δ. Τραυλού Τζανετάτου εδώ.